แก้วจอมแก่น (ฉบับภาษาไทย ปรับปรุงใหม่) ตอนล่อกั้ง

วัตถุประสงค์ เพื่อให้นักเรียนได้มีนิสัยรักการอ่านหนังสือในบทประพันธ์ของสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้ากรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี แล้วมาถ่ายทอดเรื่องราวผ่านการเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง โดยการจัดการแข่งขันของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตร เขต 1

ผู้เขียน: สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี 

ปีนี้คุณพ่อคุณแม่ตกลงใจหอบลูกหอบลูกหอบหลานมาตากอากาศชายทะเล เหตุที่พวกเราโชคดีกันอย่างนี้ ก็เพราะพี่ไก่สอบได้ที่หนึ่ง ส่วนแก้ว น้องเล็ก นิด น้องหน่อย (สองคนหลังนี้เป็นลูกชายคุณป้าจ้ิอย) เลยพลอยไก้ไปด้วยในฐานะผู้ติดตามเราลงไปเล่นน้ำกันตอนเช้าซึ่งเป็นเวลาที่คลื่นไม่แรงนัก แก้วชอบดำน้ำแล้วลืมตาสอดส่ายหาปลาที่บังเอิญว่ายผ่านมา บางทีกุ้งฝอยกระโดดมาโดนแขนขาทำให้รู้สึกจั๊กจี้ เช้าวันแรกนิดจับปลาหมึกตัวเล็ก ๆ ได้ พอเอามือไปถูกเข้า มันจะพ่นหมึกสีดำออกมาเป็นเครื่องป้องกันตัวเองตามธรรมชาติที่ชายหาดก็มีของเล่นสนุกๆ หลายอย่าง เราชอบเก็บก้อนหินแบนๆ มาร่อนให้กระทบผิวน้ำ กระดอนหลายๆครั้ง ของใครกระดอนได้มากถือว่าคนนั้นเก่งที่สุด เมื่อหัดเล่นใหม่ๆ ก้อนหินจะหล่นจ๋อม หายไปในน้ำ ฯลฯ